Σωματείο Ιεροψαλτών Ν. Τρικάλων: Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

Μαζί με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, γιορτάζουμε και τη γιορτή της σημαίας μας. Κάθε κράτος έχει το ιερό του σύμβολο. Αυτό για εμάς τους Έλληνες είναι η γαλανόλευκη, “αυτό το ιερό πανί το γαλανό και τ’ άσπρο”, που “ύφανε η δόξα και κέντησε η παλικαριά”, όπως γράφει ο ποιητής.

H πρώτη Ελληνική σημαία με τον λευκό Σταυρό σε γαλανό φόντο, σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στην Μονή Ευαγγελίστριας το 1807 στην Σκιάθο, όπου ο μοναχός Νήφωνας όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα κι άλλους. H Ελληνική Σημαία με την επίσημη μορφή της καθορίστηκε το 1822 από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, είχε Σταυρό ως σύμβολο της ορθοδοξίας. Αποτελούσε δε την επίσημη Ελληνική Σημαία έως το 1978 και καθιερώθηκε με νόμο στις 21-12-1978, οπότε και υιοθετήθηκε η ναυτική, με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές. Στις 15 Μαρτίου 1822 το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), όρισε με το Διάταγμα 540, τρεις τύπους Σημαιών: μια Σημαία ξηράς για το Πολεμικό και δυο θαλάσσης για το Εμπορικό-Ναυτικό. Η Σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό κι έφερε έναν λευκό Σταυρό σε όλη της την επιφάνεια. Οι Σημαίες της θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή, που διαθέτει η σημερινή Εθνική Σημαία.Μοναδική διαφορά στην Σημαία του εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στην θέση του Σταυρού. Η Σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.Σε όλους τους αγώνες του Έθνους οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με την ζωή τους το Ιερό αυτό σύμβολο. Μπορεί κανείς να ξεχάσει τον γενναίο σημαιοφόρο, που σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά, την στιγμή που έστηνε την Ελληνική Σημαία στην κορυφή του Μπιζανίου το 1912;

Στην μάχη σκοτώθηκαν 10 στρατιώτες, για να μην πέσει η Σημαία στα χέρια του εχθρού. Ο Λοχίας, που είχε απομείνει, όρμησε στο ύψωμα, αγκάλιασε την Σημαία, κατρακύλησε αιμόφυρτος στην πλαγιά και φτάνοντας στον Διοικητή του, στάθηκε όρθιος χαιρέτησε κι ανάφερε: “Κύριε διοικητά, έχω την τιμή να σας παραδώσω την Σημαία”. Κι έπεσε νεκρός. Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από περιστατικά αυτοθυσίας για την προστασία της Σημαίας μας.

Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, η έπαρση της σημαίας τελείται κάθε μέρα στις 08:00 και παραμένει στη θέση της μέχρι τη δύση του ηλίου. Στη διάρκεια των αθλητικών εκδηλώσεων παραμένει σ’ έπαρση, ενώ στη διάρκεια εθνικού ή θρησκευτικού πένθους, οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες. Κατά τον εορτασμό εθνικών και τοπικών επετείων, ο σημαιοστολισμός διατηρείται και κατά τη νύχτα, εφόσον ο εορτασμός διαρκεί περισσότερες από μία ημέρες. Όταν η Ελληνική σημαία παλαιώσει ή φθαρεί δεν πετιέται στα σκουπίδια αλλά καίγεται.

Με το άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα, όποιος αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την Εθνική Σημαία ή έμβλημα της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους τιμωρείται.