Στο τραπέζι των συζητήσεων το ενδεχόμενο υποχρεωτικού εμβολιασμού

Στο τραπέζι των συζητήσεων έχει πέσει και το σενάριο για υποχρεωτικό εμβολιασμό, αρχής γενομένης από υγειονομικό προσωπικό και γηροκομεία. Οι εισηγήσεις έχουν ήδη γίνει από την Επιτροπή Βιοηθικής, αλλά οι επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται την προσεχή εβδομάδα.

Σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, έκανε δηλώσεις η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, η οποία είπε: «Η κυβέρνηση θα ανακοινώσει την επόμενη εβδομάδα τις αποφάσεις της σχετικά με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων, καθώς έχει ήδη λάβει τη σχετική εισήγηση από την Επιτροπή Βιοηθικής».

Προς το παρόν, η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής εισηγήθηκε στην κυβέρνηση, ο εμβολιασμός να γίνει υποχρεωτικός μόνο για το προσωπικό μονάδων υγείας, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καθώς και το προσωπικό μονάδων περίθαλψης ευπαθών ομάδων.

Αναλυτικότερα, τα τρία στάδια που προτείνει η Επιτροπή να ακολουθηθούν, είναι τα εξής:

• α) Προσαρμοσμένες σε κάθε επαγγελματική ομάδα (ιατροί, νοσηλευτές, εργαστηριακοί, προσωπικό μονάδων φροντίδας, κ.λπ.) εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, οι οποίες βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται συνεχώς, με προϋπόθεση την προηγούμενη κατανόηση των φόβων και των γενικότερων αντιλήψεων.
• β) Μέτρα ενθάρρυνσης/αποθάρρυνσης που θα μπορούσαν να σχεδιαστούν από την Πολιτεία σε συνεργασία με τη διοίκηση των μονάδων υγείας, όπως π.χ. διευκόλυνση του ραντεβού για τον εμβολιασμό, ελαστικότητα στο ωράριο εργασίας τις ημέρες του εμβολιασμού, προτεραιότητα στη επιλογή αδειών, ή υποχρεωτική χρήση διπλής μάσκας και εξοπλισμού ατομικής προστασίας.
• γ) Πρόβλεψη υποχρεωτικότητας ως έσχατη λύση, η οποία πρέπει να έχει συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και να εφαρμοσθεί μόνον εφόσον τα προηγούμενα μέτρα δεν αποφέρουν σημαντική αύξηση του ποσοστού εμβολιασμού. Η ακριβής εφαρμογή τέτοιου μέτρου αφενός πρέπει να ορίζεται με βάση το εργατικό ή το δημόσιο δίκαιο, αφετέρου απαιτεί να συνυπολογίζονται τυχόν συνέπειες στον καταμερισμό καθηκόντων και στελέχωση των δομών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ώστε να αποφεύγεται η υπολειτουργία των τελευταίων ή η εργασιακή επιβάρυνση των άλλων εργαζομένων.