Τ. Θεοδωρόπουλος: Τολμήστε, Κώστα Γαβρόγλου

   Ο Νίκος Παρασκευόπουλος, ολοκληρωμένο προϊόν της ανανεωτικής Αριστεράς, ενώ σε γενικές γραμμές προτείνει λύσεις ορθές, κυρίως δε απολύτως λογικές, στο κρίσιμο σημείο μοιάζει σαν να διστάζει, με αποτέλεσμα να δίνει την εντύπωση ότι το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμά του κινδυνεύει να μην ολοκληρωθεί. Διάβασα την πρότασή του για την αντιμετώπιση των πορτοφολάδων και των προγλωσσικών τραμπούκων που λυμαίνονται το πανεπιστημιακό άσυλο. Θα πρέπει, λέει, να τους εξηγήσουμε ότι «όταν το θύμα είναι συνάδελφος ή καθηγητής δεν πλήττεται η άρχουσα τάξη». Φρονώ ότι δεν αρκεί. Οφείλουν και οι καθηγητές να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να προκαλούν με γραβάτες και κοστούμια, να μη φορούν ρολόγια και να μη διατυπώνουν απόψεις που ενδέχεται να περιορίζουν το δικαίωμα των τραμπούκων να τους δέρνουν και να τα σπάνε. Όταν τις τρώνε να μη διαμαρτύρονται απρεπώς. Να εξηγούν με ήπιο τρόπο ότι κι αυτοί έχουν υποστεί τις συνέπειες της κρίσης και, για καλό και για κακό, ας έχουν μαζί τους ένα αντίγραφο της τελευταίας φορολογικής δήλωσής τους. Έτσι ο διάλογος θα γίνει με επιχειρήματα. Αν μάλιστα συναντήσουν κάποιον που κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών, οφείλουν να τον ρωτήσουν ευγενικά «γιατί, παιδί μου, κάνεις κακό στον εαυτό σου;» και να εξηγήσουν στον προμηθευτή του ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει διότι συμφωνούν μεν ότι για όλα φταίει ο φιλελευθερισμός, αλλά δεν θα μπορέσουμε να τον πολεμήσουμε αν το ρίξουμε στην «πρέζα». Καλόν είναι να μοιραστεί και ένα λεξικό της ανωτάτης προγλωσσικής ώστε να μπορούν να συνεννοούνται οι καθηγητές με τους χρήστες και τους τραμπούκους.