Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
Τα καμώματα των Ελλήνων Ευρωβουλευτών αρχίσαμε να τα πληροφορούμαστε για πρώτη φορά, όταν μάθαμε για τα πεπραγμένα του συριζαίου Δημ. Παπαδημούλη.
Ο παλαίμαχος της ανανεωτικής αριστεράς, φαίνεται πως στην ευρωβουλή άρχισε να καταλαβαίνει τα πλεονεκτήματα του καπιταλισμού που με τόση σφοδρότητα πολέμησε,και μπήκε στον πειρασμό να τα επωφεληθεί.
Έτσι λοιπόν, με τις αιματηρές οικονομίες του και όντας ευρωβουλευτής, αγόρασε και έγινε ιδιοκτήτης σε καμιά δεκαπενταριά διαμερίσματα εντός του λεκανοπεδίου, που τα νοίκιασε σε Μ.Κ.Ο. (solidarity και praksis), άλλα και σε μεμονωμένους μετανάστες, με το αζημίωτο, φυσικά.
Και όλα αυτά τον καιρό, που το κόμμα του καταδίκαζε σε όλους τους τόνους την εκμετάλλευση μεταναστών και αυτοχθόνων, μέσα και από το στεγαστικό τους πρόβλημα.
Με βάση την φορολογική του δήλωση, στο περιουσιολόγιο του Παπαδημούλη συμπεριλαμβάνονται μετοχές και καταθέσεις που ανέρχονται σε μερικά εκατομμύρια.
Όταν τον πήραν μυρουδιά, και οι σύντροφοί του τον χαρακτήρισαν αποσυνάγωγο, την έκανε με μικρά πηδηματάκια, δηλώνοντας, πως μετά την θητεία του, δεν θα ενασχοληθεί με την πολιτική.
Βέβαια ο Παπαδημούλης δεν έκανε τίποτα παράνομο, πλην όμως επικαιροποίησε το διαχρονικό ερώτημα, αν το νόμιμο είναι και ηθικό.
Και αν η περίπτωση Παπαδημούλη, είναι «ιδεολογικό πλημμέλημα», οι Έλληνες φρόντισαν να στείλουν στο ευρωκοινοβούλιο, «το κακούργημα» που ακούει στο όνομα Γιάννης Λαγός, τον φασίστα, και μέλος δολοφονικής ομάδας.
Είδε και έπαθε η Ελλάδα να καταφέρει την άρση της ασυλίας του, να τον φέρει πίσω, να τον δικάσει και να τον καταδικάσει όπως και τους υπόλοιπους χρυσαυγήτες. Ο Λαγός όμως, αν και φυλακισμένος, παραμένει ευρωβουλευτής και μπορεί να κάνει και αυτός κομπόδεμα με την ανέπαφη μισθοδοσία του.
Ακολούθησε το Katargate, όπου η αγαπημένη ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Εύα Καϊλή, βρέθηκε στο κέντρο του κυκλώνα για παράνομο χρηματισμό. Και ψάχνοντας οι Βελγικές αρχές αλλά και οι εφημερίδες, ανακάλυψαν όχι μόνο τις ύποπτες οικονομικές συναλλαγές, δικές της και του συζύγου της με το Κατάρ, αλλά και την μεγάλη της περιουσία σε ακίνητα και καταθέσεις. Πέρα από την αδικαιολόγητη παρουσία βαλίτσας με τα 600 χιλιάρικα που έβοσκε μέσα στο σπίτι της, και που πιάστηκε στα χέρια του πατέρα της καθώς την φυγάδευε.
Μα πόσα κέρδιζε αυτή η γυναίκα τέλος πάντων, από την εργασία της; Είναι άξιο απορίας!
Ούσης προφυλακισμένης, κλαψούριζε πως είναι μικρομάνα και πρέπει να αποφυλακιστεί, απειλώντας μάλιστα πως σκεφτόταν να αυτοκτονήσει. Τώρα φυλακισμένη οίκοι και με το βραχιολάκι στο χέρι, διατυμπανίζει πως οι αλήθεια θα λάμψει. Πάντως το ΠΑΣΟΚ την διέγραψε από τα κιτάπια του.
Την ίδια περίπου εποχή,προέκυψε το πρόβλημα της λαλίστατης κατά τα άλλα ευρωβουλευτή της Ν.Δ, Μαρίας Σπυράκη που ζητήθηκε και η δική της άρση της βουλευτικής ασυλίας, καθόσον κατηγορήθηκε για απάτη στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. και κακοδιαχείριση κοινοτικών πόρων. Μετά από αυτά, η Ν.Δ. διέγραψε την αναμενόμενη υποψηφιότητα της για το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Και να μην ξεχνάμε βέβαια και την περίπτωση της Κων/νας Κούνεβα που ήλθε στην Ελλάδα από την Βουλγαρία σαν οικονομική μετανάστρια και εργαζόταν ως καθαρίστρια στο μετρό. Λυπήθηκε και δάκρυσε όλη η χώρα με τον βαρύ τραυματισμό της με καυστικό υγρό από αγνώστους, για την συνδικαλιστική δραστηριότητά της. Η Ελλάδα της πρόσφερε όλες τις θεραπευτικές δυνατότητες και αμέριστη συμπαράσταση για την αποκατάσταση της αναπηρίας της στο πρόσωπο και στο σώμα της. Το δικαστήριο της εκδίκασε το ποσό των 250000 ευρώ για αποζημίωση, ο ΟΕΚ της εκχώρησε διαμέρισμα στην Αθήνα και διάφοροι οργανισμοί την βοήθησαν οικονομικά για τα θεραπευτικά της έξοδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα έκρινε ότι η Κούνεβα έπρεπε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο ευρωκοινοβούλιο, πράγμα που έγινε.
Κατά την θητεία της η εν λόγω ευρωβουλευτής κατάφερε να αποκτήσει αξιοθαύμαστη περιουσία αποτελούμενη κατά την φορολογική της δήλωση, από δύο οικόπεδα στο Βέλγιο, δύο σπίτια στην Βουλγαρία, πέρα από το διαμέρισμα στην Αθήνα, και εξαψήφιο αριθμό ευρώ σε τραπεζικές καταθέσεις.
Δεν είναι γνωστό με ποιόν τρόπο και δράση, η Κούνεβα υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της Ελλάδας στην Ευρώπη. Πάντως αρνήθηκε να λάβει ακόμα και για τυπικούς λόγους, την Ελληνική υπηκοότητα όσο ήταν ευρωβουλευτής.
Σήμερα, έκανε μεταγραφή από τον ΣΥΡΙΖΑ και συμπεριλήφθηκε στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ ως υποψήφια για το Ελληνικό κοινοβούλιο, και για να αγωνιστεί από την θέση αυτή για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Και μετά από όλα αυτά, μας προέκυψε το νέο ευρωβουλευτικό μπουμπούκι του ΣΥΡΙΖΑ, που ακούει στο όνομα Αλέξης Γεωργούλης. Είναι κάτι σαν το κακό σπυρί, που έσπασε και μόλυνε αυτές τις μεταπασχαλινές ημέρες μας.
Ο Γεωργούλης καταγγέλθηκε ως «πηδηχτούλης με βαρύ χέρι». Τουτέστιν, για βιασμό και χειροδικία.
Η καταγγελία φαίνεται σοβαρή, οι Βέλγοι ζήτησαν την άρση της ασυλίας του και από ότι ακούγεται, θα ακολουθήσουν και άλλες καταγγελίες με το ίδιο περιεχόμενο.
Μετά από αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ τον ξαπόστειλε και από το κόμμα και από την ευρωομάδα.
Και αν όλα αυτά που γράφονται για τα πεπραγμένα των Ελλήνων ευρωβουλευτών, είναι αυτά που μαθαίνουμε, φανταστείτε πόσα είναι τα άγνωστα και για τα οποία δεν παίρνουμε χαμπάρι!
Όλα όμως αυτά δεν είναι τίποτα άλλο, παρά αποτέλεσμα της ψηφοθηρικής βουλιμίας των κομμάτων που προωθούν σε περίοπτες εκλογικές θέσεις ανθρώπους της showbiz, της γκλαμουριάς και του φάτσε μάρε. Ανθρώπους φιλόδοξους με άγνωστη πολιτική και κοινωνική ηθική, μονοσήμαντης ικανότητας, ψαρεμένους από το χώρο της τέχνης, του αθλητισμού και της χρυσόσκονης και που δεν έχουν διαχειριστεί όχι εθνικά θέματα,αλλά ούτε περίπτερο στην ζωή τους.
Πέρασε η εποχή που, άνθρωποι σαν τον Μ. Παπαγιαννάκη, τον Δ. Τσάτσο, τον Μ. Γλέζο, την Μ. Γιαννάκου- Κουτσίκου, τον Λ. Κύρκο, τον Στ. Ξαρχάκο, σήκωσαν ψηλά το άστρο της Ελλάδας στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Πέρασε ανεπιστρεπτί. Τώρα μας εκπροσωπούν χαμοπούλια, γεμάτα αδυναμίες ανικανότητες και αριβισμό και οίηση.
Αλλά αφού τους ψηφίζουμε, καλά να πάθουμε.
