Πρόταση – ανακοίνωση για την επικείμενη κατεδάφιση κτιρίου της κοινότητας Μυροφύλλου του Δήμου Πύλης Τρικάλων
Στο ερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πύλης (29/4) θα συζητηθεί η προτεινόμενη, από την Τ.Κ. Μυροφύλλου, κατεδάφιση κτιρίου («τσίγκινης παράγκας» κατά την εισήγηση) για λόγους αισθητικής και επικινδυνότητας για να δημιουργηθεί χώρος πρασίνου.
Κτίριο που αποτελείται από δύο αυτοτελείς αίθουσες, στη μία εκ των οποίων στεγάζεται το πρόγραμμα «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» και η δεύτερη λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος στον οποίο βρίσκεται αποθηκευμένο και μέρος του Αρχείου της Κοινότητας Μυροφύλλου. Συμβούλιο που γίνεται εν μέσω κορονοϊού και «δια περιφοράς», δηλαδή, χωρίς κανονική συνεδρίαση αλλά με αποφάσεις μέσω e-mail.
Θα θέλαμε να δηλώσουμε τη διαφωνία μας με την συγκεκριμένη πρόταση και να γνωστοποιήσουμε κάποια δεδομένα τα οποία ίσως να μην είναι γνωστά στο Δημοτικό Συμβούλιο και δεν έχουν ληφθεί υπόψη ως τώρα. Σκοπός μας να βοηθήσουμε να παρθεί μια απόφαση λειτουργική και ορθολογική.
Η Κοινότητα Μυροφύλλου βρίσκεται σε ένα ορεινό μέρος με ελάχιστο κτιριακό απόθεμα διαθέσιμο για το δημόσιο συμφέρον. Το μεγαλύτερο μέρος του πέτρινου Κοινοτικού Καταστήματος έχει ήδη παραχωρηθεί για ιδιωτική χρήση καφενείου και τουαλέτας και το μισό Δημοτικό Σχολείο χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος. Στο Δημοτικό Σχολείο και εμείς και άλλοι έχουμε πραγματοποιήσει σειρά εκδηλώσεων, εκθέσεων και άλλων δραστηριοτήτων (π.χ. χορευτικό) δεκαετίες τώρα υπό την αιγίδα της Κοινότητας. Δεν βρίσκουμε καμία λογική στην οικειοθελή καταστροφή μιας υποδομής της Κοινότητας, ενώ ακριβώς υπάρχει αυτή η φοβερή έλλειψη διαθέσιμων κτιρίων. Είναι ως εάν να έχουμε ένα σπίτι με 3 δωμάτια και οικειοθελώς να κατεδαφίζουμε το 1 δωμάτιο. Είναι πέρα από την κοινή λογική να μιλάμε για ανάγκη «χώρου πρασίνου» στο Μυρόφυλλο. Η έννοια «χώρος πρασίνου» έχει δημιουργηθεί για αστικά περιβάλλοντα, με τα κτίρια να είναι το κυρίως χαρακτηριστικό των πόλεων και οι «χώροι πρασίνου» να προσφέρουν μια ανάσα ζωής. Στο πλαίσιο του Μυροφύλλου δεν έχει κανένα νόημα η χρήση μιας τέτοια έννοιας αφού δεν υφίσταται καμία ανάγκη για «χώρο πρασίνου». Όποιος γνωρίζει το Μυρόφυλλο και έχει επαφή με οποιοδήποτε χωριό αντιλαμβάνεται για τι πράγμα μιλάμε.
Να τονίσουμε πως δε μας βρίσκει αντίθετους η κατεδάφιση του κτιρίου αυτού αρκεί να έχει ήδη προγραμματιστεί (με την κατάλληλη μελέτη και την διασφάλιση πόρων) η αντικατάστασή του από ένα νέο κτίριο εναρμονισμένο με το χαρακτήρα των πέτρινων κτιρίων. Παλιότερα, είχαμε καταθέσει πρόταση για τη δημιουργία μουσείου λαογραφίας και τοπικής ιστορίας που θα αναδείκνυε ακόμα περισσότερο την περιοχή του Μυροφύλλου (σε συνδυασμό και με την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου) και όλη την περιοχή του Δήμου Πύλης. Ακόμα θα μπορούσε να αντικατασταθεί με ένα απλό κτίριο για όποια άλλη χρήση. Δεν αντιλαμβανόμαστε, επίσης, γιατί να υποβαθμιστεί η λειτουργία του προγράμματος «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» – που είναι τόσο σημαντικό για τους ηλικιωμένους, κυρίως, κατοίκους του χωριού – μεταφέροντάς το στην μικρή αίθουσα του Κοινοτικού Καταστήματος που είναι η μισή ή το 1/3 περίπου της αίθουσας που βρίσκεται τώρα. Ακόμα κι αν δεν είναι δυνατή αυτή τη στιγμή η ανοικοδόμηση ενός νέου κτιρίου θα μπορούσε να συντηρηθεί ή ανακαινισθεί καταλλήλως το υπάρχον οίκημα ώστε να αναβαθμιστεί. Με τα ίδια χρήματα που θα δοθούν για την κατεδάφισή του, θα μπορούσε να αναβαθμιστεί είτε το ίδιο, είτε το λυόμενο μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω το οποίο δεν έχει καμία χρήση και έτσι αντί να χάσουμε ένα κτίριο να κερδίσουμε ένα. Ενώ τώρα ουσιαστικά μειώνουμε το κτιριακό απόθεμα της Κοινότητας κατά ένα κτίριο (και άλλο ένα που δεν είναι κατάλληλο, το λυόμενο).
Η πρότασή μας είναι, λοιπόν, να μην μειωθεί το κτιριακό απόθεμα σε μια ορεινή Κοινότητα σαν τη δικιά μας που έχει έλλειψη κτιρίων και πολύ δύσκολα μπορεί να κατασκευάσει νέα. Ζητάμε να μην παρθεί η απόφαση για κατεδάφιση και να εξερευνηθούν οι παραπάνω εναλλακτικές. Είμαστε στη διάθεσή σας και θα συνεργαστούμε για την εξεύρεση μιας λύσης για να ενισχυθούν οι υποδομές που θα είναι διαθέσιμες για το συλλογικό συμφέρον όλων μας.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΜΥΡΟΦΥΛΛΙΤΩΝ
Author: admins
