Συμπληρώνεται ήδη ένας χρόνος από την καταστροφική για τη Θεσσαλία κακοκαιρία Daniel και του Elias που ακολούθησε. Με μεγάλη θλίψη αλλά και απογοήτευση παρακολουθούμε τον ρυθμό αποκατάστασης των ζημιών σε υποδομές, ζωικό και γεωργικό κεφάλαιο, σε κτίσματα και επιχειρήσεις.
Συγχρόνως παρακολουθούμε από τα μέσα ενημέρωσης, πριν καλά- καλά ο Πρωθυπουργός μεταβεί στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ, εξαγγελίες επί εξαγγελιών για αναπτυξιακά προγράμματα.
Προς το παρόν και σε ότι μας αφορά: εστιάζουμε στη διακοπή λειτουργίας του ήδη υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου προς Παλαιοφάρσαλο και τη σύνδεση με Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δεν συζητάμε για τα μεγαλόπνοα σχέδια της επέκτασης του δικτύου πέραν της Καλαμπάκας, προς Κοζάνη και Γιάννενα, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες, που πιθανόν να ξαναγίνουν, και παρά τα εκατομμύρια που έχουν δαπανηθεί γι αυτό το σκοπό. Έχουμε ήδη πάψει να ελπίζουμε σε εξαγγελίες χωρίς αντίκρυσμα.
Απευθυνόμαστε προς τους κρατικούς και κυβερνητικούς ‘’λειτουργούς’’ λέγοντας: Αν πραγματικά συμμερίζεστε την αναγκαιότητα λειτουργίας του δικτύου, απηλλαγμένοι από μικροπολιτικές και οικονομικά συμφέροντα, υπάρχει τρόπος. Χρειάζεται όμως προγραμματισμός, χρονοδιάγραμμα ενεργειών, επισημαίνοντας όλες τις διαδικασίες και τις απαιτούμενες παρεμβάσεις που θα διευκολύνουν την υλοποίηση, λογοδοσία, ανάληψη ευθυνών για τη μη υλοποίηση.
Παράλληλα, αναλογιζόμαστε το γεγονός ότι σε μόλις τέσσερα χρόνια, από το 1882 έως το 1886, και με τα τεχνικά μέσα εκείνης της εποχής, ξεκινώντας από το μηδέν, κατασκευάστηκαν 203 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής γραμμής που συνέδεαν τη Λάρισα, τη Δυτική Θεσσαλία, τα Φάρσαλα και όλα τα ενδιάμεσα χωριά με το Βόλο.
Η μεγάλη διαφορά του τότε με το σήμερα; Πρωτόγονη τεχνολογία, υπήρχε όμως όραμα, διάθεση, αίσθημα ευθύνης!!!
ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΣΑΛΙΑΧΗ, Αρχιτέκτων ΑΠΘ., MR ARCH
ΘΥΜΙΟΣ ΣΑΛΙΑΧΗΣ, Αρχιτέκτων ΑΠΘ, Γεωπόνος
MR of LANDSCAPE ARCHITECTURE
