Θεωρείται από τους αρχαίους χρόνους φάρμακο του πεπτικού συστήματος
Αυτό το βότανο από τους Αρχαίους Έλληνες και τους Βυζαντινούς ήταν γνωστό τόσο για τις φαρμακευτικές, όσο και τις γευστικές του αρετές ενώ στην Άπω Ανατολή το χρησιμοποιούσαν ως αντίδοτο για τα δαγκώματα των φιδιών και των σκορπιών.
Ο μάραθος ήταν γνωστό φυτό από τη Μινωική εποχή με τον Πλίνιο να το αναφέρει σε φαρμακευτικές συνταγές με περισσότερες από 20 ενδείξεις. Το έγχυμα και το αφέψημα του μάραθου χρησιμοποιούνται ως φάρμακα του πεπτικού συστήματος (δυσπεψία, κοιλιακούς και στομαχικούς πόνους, κολικούς). Το έγχυμα (με την προσθήκη μελιού) χρησιμοποιείται επίσης για τη βρογχική καταρροή (ακόμη και σε παιδιά).
Ο μάραθος είναι αυτοφυές φυτό στην περιοχή της Μεσογείου και την ανατολική Ευρώπη και έχει εγκλιματιστεί ως αλλόχθον σε αρκετές χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.
Ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο (ανάλογα με την περιοχή, το υψόμετρο και την έκθεση). Εδώδιμα τμήματα του φυτού είναι τα φύλλα, οι νεαροί βλαστοί, και οι σπόροι.
Έτσι θα απολαύσετε το φαγητό χωρίς φούσκωμα και δυσπεψία
Ιδιότητες
Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του μάραθου ποικίλλουν καθώς έχει ορεκτική, ευστόμαχη, αντιοξειδωτική, τονωτική, αντισπασμωδική, χαλαρωτική, αντιφλεγμονώδη, αποχρεμπτική, αντιμικροβιακή, γαλακταγωγό, ηπατοπροστατευτική και υπογλυκαιμική δράση. Αποτελεί παραδοσιακό φαρμακευτικό προϊόν φυτικής προέλευσης για:
α) Συμπτωματική θεραπεία ήπιων σπασμωδικών γαστρεντερικών ενοχλήσεων, περιλαμβανομένου του τυμπανισμού και του μετεωρισμού,
β) Συμπτωματική θεραπεία ήπιων σπασμών που σχετίζονται με την έμμηνο ρύση και
γ) Χρήση ως αποχρεμπτικό σε βήχα που σχετίζεται με κρύωμα
Το μυστικό του μάραθου
Καταναλώστε φρέσκο μάραθο, καθώς με τη διατήρησή του στο ψυγείο μειώνεται το άρωμά του. Ο μαραθόσπορος μπορεί να αρωματίσει ευχάριστα το ψωμί, αλλά μπορεί να προσθέσει και άρωμα στο γαρνίρισμα εδεσμάτων.
Αποφύγετε τη χρήση εάν υπάρχει υπερευαισθησία σε δραστικές ενώσεις φυτών της οικογένειας Apiaceae (Umbelliferae) π.χ. γλυκάνισος, κύμινο, σέλινο, κόλιανδρος, άνηθος κ.α., ή εάν υπάρχει υπερευαισθησία στην κύρια δραστική ουσία τους (ανηθόλη). Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία. Έχουν αναφερθεί περιστασιακές αλλεργικές αντιδράσεις στο δέρμα και τους βλεννογόνους. Επίσης σε μεγάλες δόσεις προκαλεί συμπτώματα μέθης. Για συμπτωματική θεραπεία ήπιων σπασμωδικών γαστρεντερικών ενοχλήσεων (τυμπανισμός, μετεωρισμός) σε ενήλικες και εφήβους άνω των 12 ετών, δεν πρέπει να λαμβάνεται για περισσότερο από δύο συνεχόμενες εβδομάδες. Για παιδιά μεταξύ τεσσάρων και 12 ετών συνίσταται βραχυπρόθεσμη χρήση σε ήπια συμπτώματα (λιγότερο από μία εβδομάδα).
Γεύση: Δροσερή, καυστική, υπόπικρη, υπόγλυκη ή πιπερώδης (σε σπέρματα διαφορετικών ποικιλιών).
Συστατικά: Αιθέριο έλαιο (ανηθόλη, μαραθόλη, φενχόνη, εστραγκόλη κ.α.), βιταμίνες Α, Β (κυρίως Β3 και Β9) και C, πρωτεΐνες, φλαβονοειδή (ρουτίνη, κερκετίνη και γλυκοσίδες τους κ.ά.), κάλιο, νάτριο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορος, σίδηρος, χαλκός.
iatropedia.gr
Author: Trikalanews
