Ο HELLAS LACROSSE,ο οργανισμός ο οποίος δημιουργήθηκε πριν από 2 περίπου χρόνια από την Cathy Samaras και τον John Kanaras με σκοπό να αποδοθεί τιμή στις ελληνικές τους ρίζες εξαιτίας της αγάπη τους για το άθλημα του λακρός, κατάφερε το ακατόρθωτο!
Για πρώτη φορά στα χρονικά, και με συμμετοχή Τρικαλινής παίκτριας, δημιουργήθηκε Εθνική Ομάδα Γυναικών Λακρός Ελλάδας, η οποία συμμετείχε στο φεστιβάλ έναρξης των Πανευρωπαϊκών Αγώνων στη Νετάνια του Ισραήλ τον περασμένο Ιούλιο. Η ομάδα αποτελούνταν από 6 κορίτσια Ελληνίδες, 2 με διπλή υπηκοότητα (ελληνική και αμερικανική) και 5 Ελληνοαμερικανίδες. Περιττό να ειπωθεί ότι τα συναισθήματα όλων ήταν απερίγραπτα και μοναδικά. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι πολλά από τα κορίτσια έπιασαν μπαστούνι λακρός μόλις πριν 6 μήνες, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για έναν άθλο, ένα κατόρθωμα, το οποίο επήρθε χάρη στους δύο αυτουργούς Cathy και John καθώς και στην προπονήτρια- παίκτρια Stephy Samaras, οι οποίοιέχουν συνδέσει ολόκληρη τη ζωή τους με το άθλημα, είτε ως παίκτες, καθηγητές Φυσικής Αγωγής ή προπονητές.
Φυσικά τίποτα δεν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί χωρίς την καταπληκτική παρουσία των κοριτσιών μας, αρκετά από τα οποία άρχισαν να παίζουν λακρός μόλις πριν λίγους μήνες.
Διαβάζοντας προσεκτικά τα λεγόμενά τους μετά τους Πανευρωπαϊκούς, διαπιστώνει κάποιος πόσο μεράκι και αγωνία για το αύριο της νεοσύστατης αυτής ομάδας διακατέχει την κάθε παίκτρια.
«Πριν λίγο καιρό μπήκε στη ζωή μου ένα εντελώς καινούργιο άθλημα το οποίο άλλαξε τελείως την καθημερινότητά μου, το lacrosse.
Η ομάδα μου και εγώ καταφέραμε και συμμετείχαμε στο Φεστιβάλ Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Ισραήλ, όπου εκπροσωπήσαμε με περηφάνια τη χώρα μας! Οι συμπαίκτριες μου ήταν καταπληκτικές καθώς ήταν κορίτσια με ήθος, πείσμα και ενθουσιασμό. Ήταν η καλύτερη ομάδα που θα μπορούσα ποτέ να έχω! Ευχαριστώ για όλα!»
Εύα Μπάκη, 16
«Πριν τρεις μήνες δεν είχα καμία απολύτως ιδέα τι είναι το lacrosse. Όταν ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με αυτό, ενθουσιάστηκα και ήθελα να προσπαθήσω να το μάθω. Αν και ακόμα είμαι σε αρχάριο επίπεδο, η τιμή του να αγωνιστώ και να εκπροσωπώ τη χώρα μου ήταν τεράστια.
Κατά τη διάρκεια των αγώνων στο Ισραήλ, ήμουν τόσο προσηλωμένη και παθιασμένη που πολλές φορές δεν άκουγα την προπονήτρια μου να φωνάζει το όνομα μου για να αλλάξω θέση στο παιχνίδι. Η συνεργασία με τα κορίτσια της ομάδας αρχικά δεν ήταν η ιδανικότερη, όμως στη συνέχεια δεθήκαμε όλες μεταξύ μας και ευχαριστιόμασταν τους αγώνες όλο και περισσότερο. Άσχετα με τα αποτελέσματα των αγώνων, είμαι παραπάνω από ικανοποιημένη με την παρουσία μας σαν ομάδα, και μέσα και έξω από το γήπεδο, έστω και αν ήταν η πρώτη μας φορά.
Ελπίζω να προστεθούν περισσότερα μέλη στην ομάδα, να γίνει το lacrosse γνωστότερο στην Ελλάδα, και να συμμετάσχουμε σε περισσότερες διοργανώσεις!»
Κωνσταντίνα Ακριτίδου, 17
«Η συμμετοχή μου σ’ αυτό το φεστιβάλ των Πανευρωπαϊκών Αγώνων ήταν μοναδική εμπειρία. Έμαθα τόσα πολλά για το λακρός αλλά και το τί σημαίνει να είσαι μέλος μιας ομάδας. Ανακάλυψα λοιπόν ότι πρόκειται για διαφορετικό είδος δεσμού. Όλα τα υπόλοιπα αθλήματα στα οποία συμμετείχα στο παρελθόν ήταν ατομικά, γι’αυτό το λόγο, η ομαδική δουλειά ήταν πρωτόγνωρη για μένα. Πέρασα τέλεια κατά τη διάρκεια της «διαδρομής» αυτής, έκανα καινούργιους φίλους και πραγματικά ελπίζω να συνεχίσουμε και στο μέλλον, με νέους στόχους και αγώνες.
Η εμπειρία μου αυτή, τέλος, με ώθησε να προσπαθήσω σκληρά να βρω τις αντοχές μου και να ανακαλύψω ότι αντέχω πολύ περισσότερο από όσο πίστευα!»
Παναγιώτα Κωνσταντίνου, 16
«Μέσα από αυτό το ταξίδι δεν είχα τίποτα να χάσω πάρα μόνο να κερδίσω. Δέθηκα με άτομα από την άλλη άκρη του κόσμου, καθώς δημιουργήσαμε όμορφες αναμνήσεις που δύσκολα ξεχνιούνται. Ήταν μεγάλη τιμή να εκπροσωπήσω τη χώρα που γεννήθηκα και μεγάλωσα μέσα από ένα άθλημα που πρόσφατα γνώρισα. Επόμενος στόχος της ομάδας είναι η συνεχής προπόνηση και εξάσκηση για τη συμμετοχή μας στο Παγκόσμιο Κύπελλο!»
Ραφαέλα Κανλή, 17
«Για εμένα το να μπω στην εθνική ομάδα Λακρός, φάνταζε απίθανο 5 μήνες πριν καθώς σχεδόν δεν γνώριζα το άθλημα. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, είπα να την αδράξω και να αρχίσω κάτι διαφορετικό. Από το Ισραήλ αποκόμισα μοναδικές εμπειρίες, γνώρισα καινούριους, όμορφους ανθρώπους που θα κρατήσουμε επαφές , είδα πολλά καινούρια πράγματα και έμαθα ότι σημασία έχει η συμμετοχή και όχι απαραίτητα το αποτέλεσμα. Ένιωσα περήφανη που εκπροσώπησα την χώρα μας με τα κορίτσια και ελπίζω να συνεχίσουμε σαν ομάδα να το κάνουμε.»
Αναστασία Αβράμη, 18
«Αισθάνομαι τεράστια ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που είχα αυτό το καλοκαίρι να εκπροσωπήσω την Ελλάδα με το HellasLacrosse. Είναι τόσο συναρπαστικό να παρακολουθεί κανείς το άθλημα αυτό να εξαπλώνεται τόσο γρήγορα κι εγώ να μπορώ να συνεισφέρω στην ανάπτυξή του. Λάτρεψα την ομάδα μου και η συντροφικότητα που πετύχαμε αμέσως είναι απαράμιλλη. Όλες μου τις σχέσεις που αναπτύχτηκαν μέσα από την εμπειρία αυτή θα τις κουβαλώ για πάντα μαζί μου σαν θησαυρό διότι αισθάνομαι πραγματικά περήφανη για τα κορίτσια αυτής της ομάδας και την πρωτοβουλία που πήραν να αγκαλιάσουν το λακρός από την πρώτη στιγμή που το είδαν. Η ενεργητικότητα και η αγάπη τους έκαναν τον κάθε αγώνα να αποτελεί χαρά! Είναι τιμή μου να τις αποκαλώ συμπαίκτριες.»
Κατερίνα Καραχάλιος, 23
«Άκουσα για πρώτη φορά ότι υπάρχει το άθλημα του λακρός στην Ελλάδα μόλις την άνοιξη που μας πέρασε ύστερα από την επιμόρφωση στη Θεσσ/κη του HellasLacrosseAssociation και ξαφνικά βρέθηκα σε ένα επίσημο ευρωπαϊκό τουρνουά στο Ισραήλ χωρίς να το καταλάβω… Εκπροσώπησα τη χώρα μου, τα εθνικά μας χρώματα και πραγματικά ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Συναντώντας ανθρώπους μέσα από το λακρός που διαφορετικά δεν θα είχα γνωρίσει ποτέ, είχα επίσης την ευκαιρία να επισκεφτώ ένα πανέμορφο μέρος, το Ισραήλ και φυσικά τα Ιεροσόλυμα. Αν και η ομάδα μας είναι πολύ νεαρή και χωρίς πείρα, βάλαμε τα δυνατά μας και ταυτόχρονα απολαύσαμε το τουρνουά όλες μας.
Όσος χρόνος και να περάσει, αυτή η συμμετοχή μου θα μου μείνει για πάντα αξέχαστη!»
Μελίνα Κωφοκότσιου, 18
«Όταν σκέφτομαι την εβδομάδα που πέρασα στο Ισραήλ ως μέλος της ελληνικής ομάδας λακρός μόνο θετικά συναισθήματα με περιβάλλουν. Μπορεί σαν ομάδα να μην είχαμε καμία νίκη, όμως ως άτομα και ως παίκτριες κερδίσαμε πάρα πολλά. Δεθήκαμε τόσο όλες οι παίκτριες μεταξύ μας που δημιουργήθηκε ένα πολύ όμορφο κλίμα εντός και εκτός γηπέδου αλλά και φιλίες που φαίνεται ότι θα κρατήσουν. Είμαι απείρως χαρούμενη που είμαι μέλος αυτής της ομάδας και που αφήνω κι εγώ το στίγμα μου στην αρχή αυτού του αθλήματος στην Ελλάδα.»
Ελένη Τσιάντα, 19 – αρχηγός.
«Αισθάνομαι τόσο μεγάλη τιμή κι ευγνωμοσύνη συνάμα που αποτελώ μέρος αυτού του πρωτοποριακού βήματος για το άθλημα του λακρός στην Ελλάδα!
Όταν ήμουν μικρό κορίτσι κι έπαιζα λακρός στην Αμερική, δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα βρισκόμουν στη θέση της τερματοφύλακα και αρχηγού της Πρώτης Εθνικής Ομάδας Λακρός Γυναικών της Ελλάδας στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες στη Νετάνια του Ισραήλ, τον περασμένο Ιούλιο του 2019.
Νιώθω πολύ περήφανη για την ομάδα που έχουμε δημιουργήσει και για ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει. Το θέμα της γαλανόλευκης σημαίας μας να κυματίζει μεταξύ των υπολοίπων ευρωπαϊκών εθνών είναι κάτι που προσωπικά δεν θα ξεχάσω ποτέ. Φέροντας με περηφάνια το εθνόσημο της Ελλάδας στο στήθος μας τίποτα άλλο δεν μας ένοιαζε, ούτε το σκορ στους αγώνες ούτε η αφόρητη ζέστη του Ιουλίου ούτε καν το γεγονός ότι κάποιες από τις συμπαίκτριές μας είχαν πιάσει μπαστούνι του λακρός μόλις 4 μήνες πριν για πρώτη φορά…
Έπαιξα για εκείνο το μικρό κοριτσάκι που πρωτομπήκε στο γήπεδο σχεδόν 15 χρόνια πριν αλλά και για όλα τα Ελληνόπουλα και στην Ελλάδα και στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο…»
Χριστίνα Ντανίσκας, 24 – αρχηγός
Για την ιστορία, η εθνική μας ομάδα επειδή λόγω κανονισμών δεν επιτρέπεται στην πρώτη συμμετοχή να διεκδικήσει μετάλλιο έπαιξε στο φεστιβάλ των Πανευρωπαϊκών Αγώνων όπου ήρθε αντιμέτωπη με τις ομάδες του Ισραήλ (σκορ 11-6), της Λετονίας (7-1) και δύο επίλεκτες των Η.Π.Α (9-4, 13-5).
Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε μια Τρικαλινή συμπολίτισσά μας, η Ελένη Τσιάντα, παίκτρια της Πρωταθλήτριας Γυναικείας Ομάδας Ποδοσφαίρου του Α.Ο. Τρίκαλα, η οποία έχει ξεχωρίσει για το ταλέντο και το ήθος της από την πρώτη στιγμή. Για το λόγο αυτό αποτέλεσε τη μία αρχηγό της ομάδας, με δεύτερη την έμπειρη Christina Daniskas, τερματοφύλακα, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για το αρμονικότατο κλίμα της ομάδας και το απαράμιλλο «δέσιμο» όλων των κοριτσιών της εθνικής.
Περισσότερα νέα λοιπόν για την πορεία της ομάδας μας θα ακολουθήσουν προσεχώς, τα οποία ευελπιστούμε να είναι χαρμόσυνα και να δώσουν το έναυσμα πολλών παρόμοιων εξορμήσεων στο εγγύς μέλλον.
Οι ευχές όλων θα συντροφεύουν τη νεοσύστατη αυτή ομάδα – με το Τρικαλινό παιδί στα σπλάχνα της –προκειμένου να λάμψει και να
