Η σύγχρονη κυρίαρχη καθεστωτική άποψη είναι ότι το Ελληνικό Έθνος αποτελεί ένα πρόσφατο τεχνικό δημιούργημα. Σύμφωνα μ’ αυτήν την άποψη, το Έθνος μας είναι τέκνο της δυτικής διανόησης (Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός) ή ακόμη και εκ του μηδενός κατασκεύασμα των τότε Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), άρα ως εκ τούτου δεν έχει ζωή μεγαλύτερη των δύο αιώνων. Το αφήγημα αυτό έρχεται επί της ουσίας να συναντήσει τις θέσεις του Φαλμεράγιερ, οι απόψεις του οποίου θαυμάζονται κι ακολουθούνται από τους εγχώριους εθνομηδενιστές.
Η σημερινή εκδοχή της θέσης του Φαλμεράγιερ είναι ότι δεν υπάρχει συνέχεια του Ελληνισμού στη ροή του Χρόνου, αλλά ότι το Ελληνικό Έθνος αποτελεί ένα «νεαρό έθνος» τύπου ΗΠΑ, με διάρκεια ζωής τα 200 περίπου χρόνια. Η Χώρα μας αντιμετωπίζεται απλώς ως ένας χώρος διαβίωσης ετερόκλητων πληθυσμών, όπου το μόνο συνεκτικό μεταξύ τους στοιχείο είναι το γεγονός ότι ζουν εντός της ίδιας εδαφικής επικράτειας, κάτω από την ίδια κρατική εξουσία, σύμφωνα, άλλωστε, με το αγγλοσαξονικό μοντέλο ορισμού της έννοιας του έθνους, αυτό που σήμερα κάποιοι «διανοούμενοι» («φαν» των θέσεων του Κώστα Σημίτη) ονομάζουν ως «συνταγματικό πατριωτισμό». Κινούμενος ακριβώς στο πλαίσιο αυτό, ο νυν πρωθυπουργός της Χώρας μας, Κυριάκος Μητσοτάκης, στο περσινό του (2020) εορταστικό μήνυμα υποστήριζε ότι το 1821 οι Έλληνες «συγκρότησαν έθνος», κινούμενος στην ίδια ευθεία γραμμή με τους υπουργούς Παιδείας της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από τους οποίους ακούστηκε ότι το Ελληνικό Έθνος είναι ένα «νεαρό» έθνος.
Μπορούμε, επίσης, να θυμηθούμε το εθνοαποδομητικό ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ για το 1821 («Η Γέννηση ενός Έθνους»), όπως βεβαίως και την επιτροπή για τους εορτασμούς για την Εθνεγερσία του 1821, υπό την Γιάννα Αγγελοπούλου (πρώην Παρθένη) – Δασκαλάκη, η οποία αναπαράγει επί της ουσίας το εθνομηδενιστικό αφήγημα της ασυνέχειας του Ελληνισμού και της δημιουργίας του «νεοελληνικού» Έθνους από… παρθενογένεση, χάρη μόνο στον ξένο παράγοντα, στον οποίο και οφείλουμε την ύπαρξή μας λόγω της ναυμαχίας του Ναβαρίνου (1827). Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο του σαφούς ιδεολογικού προσανατολισμού της συγκεκριμένης επιτροπής είναι η γνωστή αφίσα, στην οποία απεικονίζονται με γραμμική διάταξη προσωπικότητες της Ελληνικής Ιστορίας, βάσει της οποίας διακτινιζόμαστε ξαφνικά από τον Περικλή κατευθείαν στον Κολοκοτρώνη, «εξαφανίζοντας» τόσους αιώνες από το, απεχθές γι’ αυτούς Βυζάντιο, για να καταλήξουμε στον Αντετοκούμπο, ακολουθώντας ξεκάθαρα την οπτική του δυτικού παραμορφωτικού πρίσματος του ορισμού του Έθνους. Την παραπάνω ξεκάθαρα εθνοαποδομητική ρητορική ήρθε να ολοκληρώσει το μέλος της επιτροπής για το 1821, Στάθης Καλύβας, ο οποίος υποστηρίζει, ακολουθώντας ουσιαστικά τα χνάρια του Φαλμεράγιερ, ότι δεν έχει σημασία εάν εξαφανιστούν οι Έλληνες λόγω των δημογραφικών μεταβολών, που επιφέρει η ανεξέλεγκτη μετανάστευση σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα. Αυτό που έχει σημασία είναι το ότι ο ελλαδικός χώρος θα συνεχίσει να κατοικείται, από άλλους βεβαίως πληθυσμούς, επήλυδες, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να μας απασχολεί το ποια θα είναι η τύχη των αυτοχθόνων Ελληνικών πληθυσμών.
Διαπιστώνουμε, λοιπόν, για ακόμη μία φορά, την βούληση κάποιων για μετατροπή της Ελλάδας από Χώρα σε χώρο και του ομογενούς Λαού της σε ετερογενή πληθυσμό, βάσει του εξής αφηγήματος: «Εμείς είμαστε Έλληνες μόνο και μόνο επειδή ζούμε εντός της ελλαδικής επικράτειας. Το ίδιο ισχύει και για τους αλλογενείς κατοίκους του ελλαδικού χώρου». Επομένως, δεν δημιουργείται –κατ’ αυτούς- κανένα απολύτως πρόβλημα ως προς την Εθνική και συλλογική μας επιβίωση από την μαζική έλευση και μόνιμη εγκατάσταση πληθώρας αλλοδαπών εντός της Ελληνικής Επικράτειας, δεδομένου ότι ζώντας εντός της ίδιας κρατικής υπόστασης, ως συμπολίτες μας θα μετατρέπονται αυτομάτως σε «Έλληνες». Άραγε, είναι τυχαίο ότι στα πρωθυπουργικά διαγγέλματα των τελευταίων ετών έχει πλέον καταργηθεί η προσφώνηση προς τον Λαό «Ελληνίδες, Έλληνες» κι έχει αντικατασταθεί από το «Αγαπητοί μου συμπολίτες»; Σκεφτείτε και δώστε την κατάλληλη απάντηση.
Γιώργος Μισιάκας
