Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής σήμερα και μαζί, θερινό ηλιοστάσιο! Η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου!
Ποια μέρα θα μπορούσε να γιορτάζει η Μουσική, αν όχι, την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου; Την μέρα που χαρίζει στον κόσμο, το περισσότερο Φως!
Αυτή είναι η Μουσική! Φως!
Ήταν το 1982, όταν με πρωτοβουλία του τότε Γάλλου Υπουργού Πολιτισμού, Ζακ Λανγκ, γεννήθηκε η ιδέα να Τιμάται η Μουσική, την Ημέρα του Θερινού Ηλιοστασίου.
Η γιορτή πραγματοποιήθηκε με την αιγίδα του Δήμου του Παρισιού και αυτομάτως, αγαπήθηκε και θεσμοθετήθηκε.
Το 1985, με την Αθήνα να είναι η 1η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, η γιορτή πέρασε τα Γαλλικά σύνορα και η Αθήνα, έγινε η πρώτη εκτός Γαλλίας πόλη που Τίμησε την Γιορτή της Μουσικής.
Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής είναι ένα Ευρωπαϊκό γεγονός, που διεξάγεται κάθε 21η Ιουνίου, σε 22 χώρες της Ευρώπης.
Η Ευρώπη, η αποκαλούμενη «Γηραιά Ήπειρος», μία από τις επτά ηπείρους του κόσμου, γιορτάζει με επισημότητα την Μουσική – με δωρεάν συναυλίες στις πλατείες, στους δρόμους, στις συνοικίες, στις όχθες των ποταμών, λιμνών, θαλασσών… σε χωριά και πόλεις μικρές και μεγάλες – κάθε 21 Ιουνίου. Όλη μέρα. Από νωρίς το πρωί, την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος, μέχρι αργά το βράδυ… μέχρι να το θυμηθεί ο ήλιος να πάει να βασιλέψει.
Η Μουσική διαχέεται Δωρεάν και πλουσιοπάροχα, όπως Δωρεάν και πλουσιοπάροχα, χαρίζει το Φως του ο Ήλιος την μέρα αυτή.
Η Μουσική, λοιπόν, και το Φως της Μέρας, μαζί, γιορτάζουν!
Αλλά τι είναι Μουσική; Είναι μόνο το τραγούδι και οι συνθέσεις;
Αφουγκραστείτε απλά και ίσως εκπλαγείτε από το γεγονός, ότι η Μουσική, είναι δίπλα μας, αρκεί να μπορούμε να την ξεχωρίσουμε.
Βρίσκεται στο φύσημα του αέρα, στον κυματισμό της θάλασσας, στον παφλασμό μιας λίμνης, στη ροή του ποταμού. Στο θρόισμα των φύλλων πάνω στα δέντρα και στους θάμνους, στα στάχυα του κάμπου όταν λυγίζουν στον άνεμο, στην βροχή και στο χιόνι όταν πέφτουν από τον ουρανό, στις καμπάνες των εκκλησιών, στις φωνές των παιδιών που παίζουν αμέριμνα στις αλάνες, στις αυλές των σχολείων, στις παιδικές χαρές.
Στην βρύση που στάζει, στις πηγές που αναβλύζουν, στο βότσαλο που πατάμε στην θάλασσα. Στην ηχώ του φαραγγιού.
Η Μουσική υπάρχει στο Σύμπαν. Το Σύμπαν, παράγει Μουσική, εκτός από τους ανθρώπους κι οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν Μουσική, ακόμη και με ένα κονσερβοκούτι, ένα κορδόνι παπουτσιού ή ένα φτερό πουλιού.
Τα πουλιά κι αν ξέρουν από Μουσική…
Η Μουσική, μένει στην μνήμη ακόμη κι όταν δεν ακούγεται.
Οι φωνές των ανθρώπων, είναι Μουσική.
Η Μουσική υπήρχε πριν την ανθρωπότητα και θα υπάρχει και μετά από αυτήν.
«Η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα», έγραψε ο Πλάτωνας.
