Στις 4-6-2024 λίγο πριν τις ευρωεκλογές ο κος Μητσοτάκης υποσχόταν από τη Λάρισα, ότι οι αγρότες της Θεσσαλίας θα λάβουν τις αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ έως τις 30/6, ύψους 110 εκατ. €.
Λίγες μέρες μετά τις ευρωεκλογές ο νέος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είπε ότι θα καθυστερήσουν λίγο οι πληρωμές δηλώνοντας ότι «Εκτιμώ όμως ότι υπάρχει μια «θετική» διόρθωση σε μια προσπάθεια να είναι δίκαιες οι αποζημιώσεις που θα πάρουν οι αγρότες της περιοχής. Εννοώ ότι θα πάρουν αποζημιώσεις σε αυτό το ύψος που πραγματικά θα τους δίνει τη δυνατότητα να αισθανθούν ότι η ελληνική πολιτεία είναι δίπλα τους». Τελικά οι πληρωμές έγιναν σχεδόν ένα μήνα μετά (25/7) και αντί των 110 εκατ. € δόθηκαν μόλις 70 εκατ. € (για όλες τις πληγείσες περιοχές από τον Daniel και όχι μόνο για τη Θεσσαλία).
Μία πληρωμή παρόμοια με αυτές που μας έχει συνηθίσει ο ΟΠΕΚΕΠΕ τα 5 χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, με καμία επίσημη ενημέρωση τι πληρώθηκε, τι δεν πληρώθηκε και πότε θα πληρωθεί, με ολόκληρες περιοχές (χωριά των Δήμων Τεμπών και Κιλελέρ) να μην λαμβάνουν ούτε ένα ευρώ, συγκεκριμένες καλλιέργειες να μην πληρώνονται καθόλου (βιομηχανική τομάτα, ηλίανθος, μηδική), να μην αποζημιώνονται οι κτηνοτρόφοι και μειωμένες αποζημιώσεις σε πολλές περιπτώσεις σε σχέση με αυτά που υπόσχονταν οι κυβερνώντες.
Η ανικανότητα της κυβέρνησης να πράξει το αυτονόητο (έγκαιρες και δίκαιες αποζημιώσεις) έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα οικονομικής ρευστότητας στους αγρότες της περιοχής που μετακυλίεται στο σύνολο της οικονομικής ζωής της Θεσσαλίας. Η εμμονική και απολύτως εχθρική θέση της σε κάθε τι δημόσιο έχει οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση του Οργανισμούς του Υπουργείου ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ, ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ) στερώντας από τους αγρότες πολύτιμα εργαλεία στήριξης τους, απαραίτητων για την οικονομική επιβίωση τους.
Η Νέα Αριστερά, πολύ νωρίς είχε επισημάνει, αφενός ότι η απορρόφηση του πλήγματος των καταστροφικών πλημμυρών έχει αρκετά στάδια για να φτάσει στην αποκατάσταση του αγροτικού τομέα και την επιστροφή στην κανονικότητα και αφετέρου η πορεία της αποκατάστασης, θα επηρεαστεί από την έκταση, την ταχύτητα και την ποιότητα της παρέμβασης της πολιτείας και των θεσμών της.
Δέκα μήνες μετά ούτε η έκταση, ούτε η ταχύτητα ούτε και η ποιότητα της παρέμβασης ικανοποιούν το αίτημα αποκατάστασης της κοινωνικής και παραγωγικής κανονικότητας, καθώς πέρα της προβληματικής πληρωμής του ΕΛΓΑ και των τραγικών πληρωμών του ΟΠΕΚΕΠΕ, το μέτρο 5.2 λόγω των υπερβολικών απαιτήσεων από τους κτηνοτρόφους καρκινοβατεί και προβλέπεται θα αφήσει πολλούς εκτός, το μέτρο για αποζημίωση όσων δεν μπόρεσαν να καλλιεργήσουν λόγω φερτών υλικών και διάβρωσης έχει ξεχαστεί, η εμφάνιση νέων προβλημάτων στην Θεσσαλία (πανώλη) αντί να κινητοποιήσει έτι περαιτέρω την κυβέρνηση την κάνει πιο ανεπαρκή στη διαχείριση της κατάστασης και το σημαντικότερο δεν έχει κατατεθεί ακόμη ένα σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα της περιοχής.