Ὁ Σαράφης ἦταν ἕνας στρατιωτικός καταδικασμένος σε ἰσόβια δεσμά για συμμετοχή του στο κίνημα τοῦ Βενιζέλου τον Μάρτιον τοῦ 1935.
Ὁ χαρακτηρισμός Βενιζελικός δεν τυγχάνει και τόσο τιμητικός , ὁ στρατιωτικός δεν συμμετέχει σε πολιτικές δολοπλοκίες , δεν εἶναι αὐτή ἡ δουλειά του.
Τό πέρασμά του στον ΕΛΑΣ ἔγινε με ἄκρως ἀνορθόδοξον τρόπον, ἐνῶ ἡγοῦνταν τῆς Ὀργάνωσης 3Α οι ἐλασίτες τον συνέλαβον, τον κράτησαν φυλακισμένο και κάποια στιγμή τοῦ πρότειναν να πάει μαζί τους κι αὐτός δέχτηκε, τόσο εὔκολα κι ἁπλά.
Ὡς στρατιωτικός ἀρχηγός τοῦ ΕΛΑΣ ἔχει την εὐθύνη τῆς δολοφονίας τοῦ συνταγματάρχη Ψαρροῦ,φίλου του, συναδέλφου του, συναγωνιστή στους ἀγῶνες τῶν βενιζελικῶν.
Ὁ Ψαρρός ἦταν ἀρχηγός τοῦ 5/42 Συντάγματος Εὐζώνων, ἀντιστασιακή ὀργάνωση ἡ ὁποία ἀρνοῦνταν να ὑποκύψει στην τριανδρία τοῦ ΕΛΑΣ.
Ὁ Σαράφης στο βιβλίο του ἀρνεῖται ὅτι εἶχεν ἀνάμειξη περιμένει ἀκόμη την «ἐπίσημη ἔκθεση».
Ὁ Σαράφης ὅταν προσχώρησε στον ΕΛΑΣ ἦταν πενῆντα χρονῶν και δεν κατεῖχεν το κομμουνιστικόν ἰδίωμα σκέψης, λειτουργοῦσεν ὡς διακοσμητικόν στοιχεῖον και σε πολλά σημεῖα τοῦ βιβλίου του νίπτει τάς χείρας του, ὁ Τζωρτζ Ὄργουελ γράφει ὅτι μετά τα πενῆντα του ἕνας ἄνθρωπος ἔχει τη φάτσα που τοῦ ἀξίζει.
Ὁ Δῆμος Τρικκαίων τον τίμησε δίδωντας το ὄνομά του σε κεντρικό δρόμο καί ἐγκαθιστῶντας του ἄγαλμα σε κεντρική πλατεία , δεν ἀξίζει τοιαύτης τιμῆς, πρέπει να περιμένουμε 150 χρόνια να βγοῦν και τα ἀρχεῖα τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Βρεττανίας , τῶν ΗΠΑ και τῆς τότε Σοβιετικῆς Ενώσεως, ἄς ἀλλάξουν το ὄνομα του δρόμου και ἄς κατεβάσουν το ἄγαλμα, κάποτε πρέπει να σταματήσει ἡ διαμάχη με τους δρόμους και τα ἀγάλματα, καλλιεργοῦν μίση και πάθη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων .Δῶστε ὀνόματα πυθαγόρειων ἀριθμῶν εἰς τας ὁδούς και στῆστε ἀγάλματα ζώων ἐπι παραδείγματι ἕνα βουβάλ, που ἐξέθρεψε τους Θετταλούς ἐπι χιλιετίες, μια ἀγελάδ , μια γίδα, ἕνα πουλί, μια πέστροφα.
Κουτσιμπέλας Εὐάγγελος
Τρίκαλα 1.2.2019 μ.Χ.
