Πέρασαν σχεδόν 3 χρόνια από τότε που οι Τσίπρας – Καμμένος έκλεψαν την ψήφο των Ελλήνων και ανέβηκαν στην εξουσία.
Για την σημερινή συγκυβέρνηση τότε τα πράγματα ήταν πολύ ευνοϊκά. Είχαν πρόσφατη εντολή από τον λαό να αλλάξουν πολλά πράγματα και να ικανοποιήσουν τις πλέον απαραίτητες ανάγκες των πολιτών.
Τα φιλολαϊκά τους προγράμματα και συνθήματα ήταν εκείνα που ώθησαν τους Έλληνες να ζητήσουν μια άλλη κυβέρνηση διαφορετική από τις προηγούμενες. Γι’ αυτό, για πρώτη φορά, υπήρξε συγκυβέρνηση μιας Αριστερής παράταξης, που στην πραγματικότητα ήταν ψευτοΑριστερά, και μιας Δεξιάς.
Αν και δεν υπήρχε προγραμματική σύγκλιση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ., ο κόσμος τους στήριξε ακόμα και στην δεύτερη εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου του 2015. Δυστυχώς, ο θησαυρός ήταν… άνθρακες…!
Τρία χρόνια μετά την άλωση της εξουσίας, η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, ενώ κάτω από την εικόνα αυτή … χάσκει το χάος της καταστροφής.
Η όψη του σημερινού πολιτικού πάζλ είναι πολύ απογοητευτική.
Την Δικαιοσύνη, που είναι ένα από τα τρία βάθρα της Δημοκρατίας, προσπαθούν να την χειραγωγήσουν. Η πρόσφατη παραίτηση του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, που τον διόρισε ο ΣΥΡΙΖΑ, τα λέγει όλα.
Ο ΦΠΑ αυξάνεται στο Ανατολικό Αιγαίο, ενώ 1.100.000 παλαιοί συνταξιούχοι, που πάλεψαν σκληρά στην ζωή τους και πλήρωσαν ακριβά όλα τα Ταμεία και τους φόρους, θα χάσουν τον ύπνο τους από 1-1-2019, αφού θα χάσουν μέχρι και 300 ευρώ τον μήνα.
Την ίδια στιγμή ο ΕΝΦΙΑ ανάβει «φωτιές» στις τσέπες, όσων έχουν περιουσιακά στοιχεία, ενώ έρχονται σκληρότεροι όροι, αντί της παράτασης του «Νόμου Κατσέλη».
Οι αποφάσεις, που θα ληφθούν, για τα μέτρα ελαφρύνσεις του χρέους, δεν είναι εύκολες. Ο «γύψος» της αυστηρής επιτήρησης θα είναι μάλλον υπέρ των πιστωτριών χωρών και σε βάρος της Ελλάδας. Κανένας δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι η τραγωδία της χώρας μας, του 2015, δεν θα ξαναζωντανέψει. Τέλος τα Μνημόνια σημαίνει αυτόματα και τέλος της ανοχής.
Το φιάσκο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην Βουλή, για το θέμα της NOVARTIS έριξε το …. προσωπείο της υποκρισίας. Η επιστροφή στην κανονικότητα, που είναι το νέο παραμύθι των Τσίπρα – Καμμένου, δεν πείθει κανένα. Οι Έλληνες, πλέον, δεν τρώνε κουτόχορτο.
Τα όνειρα του Σουλτάνου της Τουρκίας να επανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι συνεχείς προκλήσεις και απειλές του Ερτογάν, έχουν μετατραπεί σε εφιάλτη, για την συγκυβέρνηση.
Τέλος η «Μακεδονία του Ιλιντεν», των Σκοπιανών, δυναμιτίζει το πολιτικό κλίμα και ήδη πολλοί μιλούν για Εθνική προδοσία.
Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου τείνει να βρεθεί σε πιο δύσκολες συνθήκες από εκείνες που βρέθηκε ο Αντώνης Σαμαράς το 2014.
Για αυτό και τα σενάρια, για πρόωρες εκλογές στις 23 ή στις 30 Σεπτεμβρίου, τείνουν να επαληθευθούν. Η πρόθεση για κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών και η απλή αναλογική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δείχνουν τον δρόμο της κάλπης.
Η συγκυβέρνηση, που ήταν αποκύημα ενός γάμου σκοπιμότητας, με το δόγμα «δίνουμε χώρο για να κερδίσουμε χρόνο», φαίνεται ότι αισθάνεται την πολιτική… αγχόνη να σφίγγεται στο λαιμό της και για αυτό θα κάνει… ηρωϊκή έξοδο.
Με το σημερινό καθεστώς η Δημοκρατία χάνει και η χώρα, διολισθαίνει, αργά αλλά σταθερά, σε τριτοκοσμικές καταστάσεις.
Δρ. Κώστας Πατέρας
D. Ed., M.Ed., Ph.D., Πολιτευτής
