Ένας μαθητής, που εμφανιζόταν στο σχολείο του ως αγόρι, ξαφνικά εμφανίζεται στην τάξη του με ενδυμασία κοριτσιού. Το απρόβλεπτο φουρτούνιασε τον διδάσκοντα και χωρίς να εκλογικεύσει την αντίδρασή του κατσάδιασε προσβλητικά, όπως λένε, τον πρώην μαθητή του, που ως κεραυνός εν αιθρία εμφανίζεται ως μαθήτρια. Προφανώς θα θεώρησε την περιβολή του μαθητή ως φάρσα. Λογική η έκπληξή του, αλλά και αντιπαιδαγωγικός ο προσβλητικός λόγος. Έπρεπε μόνο να τον στείλει στο διευθυντή του σχολείου για τα περαιτέρω.
Αλλά και ο εμβρόντητος από τη θέα διευθυντής, που δεν έχει δεχθεί προφανώς αίτημα των γονέων του μαθητή για αλλαγή φύλου στο μητρώο μαθητών, και βλέπει μπροστά του ένα μαθητή ντυμένο ως μαθήτρια, τι θα μπορούσε να πει και να πράξει, όταν είναι σιδηροδέσμιος από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, που με περισσή δημιουργική ασάφεια ορίζει για την περιβολή των μαθητών και μαθητριών τα εξής περισπούδαστα.
«IV. Εμφάνιση
Η εμφάνιση των μαθητών/τριών οφείλει να χαρακτηρίζεται από ευπρέπεια. Θα πρέπει να αποφεύγονται φαινόμενα επίδειξης∙ οι υπερβολές δεν συνάδουν με τη μαθητική ιδιότητα».
Πώς λοιπόν ορίζουν την «ευπρέπεια», που επαγγέλλονται η υπουργός παιδείας κυρία Κεραμέως , οι κύριοι Βουλευτές, ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός και οι αρχηγοί των κομμάτων; Νίπτουν τας χείρας και διατάζουν ένορκη διοικητική εξέταση εις βάρος του δύσμοιρου καθηγητή για μια ανάρμοστη φράση!!! Σε διασκευή της γνωστής φράσης του πρώην Προέδρου των Η.Π.Α. Κλίντον τους αρμόζει απόλυτα το «Είναι η ευπρέπεια στα σχολεία ηλίθιε».
Και όμως κυρίως οι πολιτικοί μας και ως λογικό επακόλουθο η κοινωνία και ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί δε θα έπρεπε ‘’να συμβιβάζονται με το μίζερο «έτσι είναι τα πράγματα», αλλά να αναμετρούνται με το πως «πρέπει να είναι»’’.
Το κύριο λοιπόν πρόβλημα είναι ότι δε γνώριζε ο καθηγητής, αφού δεν είχε κάποια ενημέρωση, για αλλαγή φύλου του μαθητή και ως εκ τούτου θεώρησε το περιστατικό ως κακόγουστη φάρσα, όταν βλέπει στα καλά καθούμενα τον Γιώργο μεταμφιεσμένο σε Γεωργία. Προς τι λοιπόν η Ε.Δ.Ε., όταν το θέμα μπορούσε να επιλυθεί στα πλαίσια του σχολείου; Διότι κάποιος, που δε γνώριζε για τον προσδιορισμό της ταυτότητας του μαθητή, πρέπει να είναι το εξιλαστήριο θύμα για τις παραλείψεις της διοικητικής ιεραρχίας, αφού δύσκολο πάντα είναι η κατανόηση της πράξης του άλλου και εύκολος ο λιθοβολισμός.
Άλλωστε ο νόμος 4491/2017-ΦΕΚ 152/Α/13-10-2017 είναι σαφής στο Άρθρο 3.
«Διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου – Προϋποθέσεις
- 1. Σε περίπτωση ασυμφωνίας μεταξύ ταυτότητας φύλου και καταχωρισμένου φύλου το πρόσωπο μπορεί να ζητήσει τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου του, ώστε αυτό να αντιστοιχεί στη βούληση, στην προσωπική αίσθηση του σώματος και στην εξωτερική του εικόνα.
- 2. Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα, με εξαίρεση τους ανήλικους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο έβδομο (17ο) έτος της ηλικίας τους, εφόσον υπάρχει ρητή συναίνεση των ασκούντων τη γονική τους μέριμνα και τους ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15ο) έτος της ηλικίας τους, εφόσον υπάρχει επιπλέον θετική γνωμάτευση διεπιστημονικής Επιτροπής που συστήνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας για δύο (2) έτη, στην οποία μετέχουν: ….».
Ενημερώθηκε ο σύλλογος διδασκόντων για περίπτωση μαθητή που εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου; Τήρησαν μήπως οι γονείς του μαθητή τη διαδικασία; Και εάν δεν την τήρησαν, για να προστατέψουν το παιδί τους και τον εκπαιδευτικό, πώς ζητούν τώρα την κεφαλή επί πίνακι του εκπαιδευτικού, που εκφράστηκε απρεπώς; Δε θα τους αρκούσε μια συγγνώμη εκ μέρους του εκπαιδευτικού για το λεκτικό του ατόπημα;
Διάβασα στα Μ.Μ.Ε. ότι απομάκρυναν από το σχολείο τον εκπαιδευτικό. Υποκρισία «το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει», διότι, όπως γράφει ο αρθρογράφος τη Καθημερινής κ. Θεοδωρόπουλος, «Δέχομαι ότι η έκφραση «ντροπή της κοινωνίας» μπορεί να αποβεί τραυματική για έναν έφηβο, ασχέτως λόγου για τον οποίον εκφέρεται. Όμως, δεν δέχομαι ότι ο καθηγητής δεν θα έπρεπε να αντιδράσει. Ας πούμε ότι κάποιος μαθητής εμφανιζόταν ντυμένος τσολιάς, σταυροφόρος ή κουκουλοφόρος. Δεν θα διατάρασσε την ισορροπία που χρειάζεται η σχολική τάξη, για να λειτουργήσει; Αλλιώς γιατί τη λέμε τάξη και όχι συλλογικότητα ή, για τους παλαιότερους, ντισκοτέκ; Διότι εκεί, εκτός από μαθηματικά ή σολφέζ, όσοι συμμετέχουν οφείλουν να υπακούν σε ορισμένους κανόνες, ήτοι συμβάσεις. Στο σχολείο υποτίθεται μαθαίνεις ότι η γνώση είναι συνυφασμένη με την πειθαρχία».
Σε αντίθεση με τον εν Ελλάδι αχταρμά, ως προς το τι σημαίνει ευπρέπεια και εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας στο σχολικό χώρο, στους ομοεθνείς μας Κυπρίους και σε άλλες χώρες στον εσωτερικό κανονισμό των σχολείων κοντά στα άλλα περί ευπρέπειας στο σχολικό χώρο ορίζεται και το θέμα της ενδυμασίας. Ενδεικτικά παραθέτω απόσπασμα Κανονισμού από το ΤΣΙΡΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ, μήπως και κατανοήσουμε ως κοινωνία ότι το πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων αποτελεί την βάση της ποιοτικής διδασκαλίας.
«ΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΕΥΠΡΕΠΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ
Οι μαθητές πρέπει να φορούν καθημερινά τη μαθητική στολή, καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους. Τόσο οι μαθητές, όσο και οι μαθήτριες πρέπει να αποφεύγουν το προκλητικό ντύσιμο και επιλογές που δε συνάδουν με τη μαθητική ιδιότητα και την ευπρεπή εμφάνιση. Η στολή είναι μέσο για καλλιέργεια της πειθαρχίας, της ευπρέπειας, της καλαισθησίας και της ισότητας μεταξύ των μαθητών.
- Καθημερινή Στολή
α) Για τους μαθητές: – Άσπρο πουκάμισο ή φανέλα μονόχρωμη άσπρη, μαύρη ή γκρίζα με στρογγυλή λαιμόκοψη, χωρίς σχέδια, γράμματα ή εμπορικά σήματα. – Γκρίζο σκούρο, μαύρο ή μπλε σκούρο τρικό μονόχρωμο, χωρίς σχέδια, γράμματα ή εμπορικά σήματα. – Γκρίζο σκούρο μαθητικό παντελόνι, χωρίς σχισίματα ή άλλες υπερβολές, όχι μπλε τζιν. – Κάλτσες μπλε, μαύρες ή γκρίζες – Παπούτσια μαύρα χαμηλά ή αθλητικά στα χρώματα της στολής». Ακολουθεί ανάλογη περιγραφή και για τις μαθήτριες.
Μα μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο στα Ελληνικά δημόσια σχολεία, όταν μας διακατέχει ως κοινωνία τόση προοδευτικότητα; Προφανώς δύσκολο. Επιβάλλεται όμως να προσδιοριστεί το τι σημαίνει ευπρεπής ενδυμασία στο σχολικό χώρο, για να μη ξανακούσουμε για περιστατικό όπως αυτό του Μουσικού σχολείου Ιλίου.
Χάσμα μέγα μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου περί ενδυματολογικής ευπρέπειας στα σχολεία και στην ανάληψη διοικητικής και πολιτικής ευθύνης. Νισάφι. Επί τέλους πρέπει να ασχοληθούν η κυβέρνηση και η Βουλή των Ελλήνων με την αναρχία που επικρατεί στα δημόσια σχολεία ακούγοντας τους συλλόγους διδασκόντων και όχι μόνο τους υπηρεσιακούς παράγοντες, που ωραιοποιούν την κατάσταση.
Εκπαιδευτικός Θανάσης Νάστας
