Η δολοφονική εκτέλεση του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό Βουλιαράτες, ανήμερα της επετείου της Εθνικής Εορτής του Έπους του 1940, η σορός του οποίου παραδόθηκε για ταφή μετά από παρέλευση δέκα ημερών από τις Αλβανικές Αρχές (!!), ανεξαρτήτως σκοπιμοτήτων, ιδεολογικών προσεγγίσεων και μικροκομματικών στοχεύσεων, δημιουργεί μείζονα ερωτήματα και καταγράφει οδυνηρά συμπεράσματα, τα οποία δεν μπορούν να αποσιωπηθούν.
Πρώτον, ο Αλβανικός εθνικισμός, εμποτισμένος με τον ιδιότυπο «μεγαλοϊδεατισμό», που προωθείται από την ηγεσία της γείτονος Χώρας, προκειμένου να συγκαλύψει την τρομακτική διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, την οικονομική δυσπραγία και τις κακές συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού, αποτελεί σταθερά ισχυρό πολιτικό εργαλείο σε βάρος της Ελλάδος, το οποίο, ανά πάσα στιγμή, παρά την υποχωρητική στάση της Χώρας μας, που έχει επιδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια, αναδύεται με ορμή. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά κανείς, ότι αυτό ενισχύεται συστηματικά και διαχρονικά από την Τουρκία, με αποκορύφωμα την ακύρωση της συμφωνίας Ελλάδος – Αλβανίας για τον καθορισμό της Α.Ο.Ζ. από το «Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο» της Αλβανίας, με ενέργειες, μάλιστα, του σημερινού Αλβανού πρωθυπουργού. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το βαθύ Αλβανικό καθεστώς και το πολιτικό σύστημα της γείτονος, καλλιεργεί συστηματικά κλίμα ανθελληνισμού, παρά το γεγονός ότι, ανεξαρτήτως λαθών και προβλημάτων, ο μεγαλύτερος «αιμοδότης» της Αλβανίας από την δεκαετία του 1990 έως σήμερα παραμένει η Ελλάδα. Η ανάρτηση του Αλβανού πρωθυπουργού, αμέσως μετά την δολοφονική εκτέλεση του Κατσίφα από ειδικές δυνάμεις της Αλβανικής Αστυνομίας: «Αγαπητοί γείτονες, αντί να χαρακτηρίζουμε απαράδεκτο το περιστατικό της απώλειας ζωής ενός τρελού που πυροβόλησε την Αστυνομία μας, η οποία έκανε μόνο την δουλειά της, ας ευχαριστήσουμε μαζί τον Θεό, που δεν χάθηκε κανείς αθώος από μια εξτρεμιστική τρέλα», σε συνδυασμό με το βλάσφημο πανό, που υψώθηκε λίγες ώρες αργότερα στο γήπεδο της Παρτιζάν Τιράνων, ,στην οποία πρόεδρος είναι ο αδελφός του Έντι Ράμα και έγραφε: «Ένας Έλληνας νεκρός, ένας μπ@στ@ρδος λιγότερος», αλλά και πολλές άλλες αντίστοιχες αναφορές από το δημοσιογραφικό και πολιτικό κατεστημένο των Τιράνων, πιστοποιούν, χωρίς καμία αμφιβολία, αυτήν την «ανθελληνική υστερία», η οποία φαίνεται ότι πουλάει πολιτικά στο εσωτερικό της Αλβανίας.
Δεύτερον, βασική συνιστώσα του Αλβανικού εθνικισμού, πέραν της ανάδειξης του λεγόμενου «τσαμικού ζητήματος», που αφορά τους συνεργάτες των Ναζί κατά την μαύρη περίοδο της Κατοχής στην Ήπειρο, ως προμετωπίδα, είναι η διάλυση και η «φίμωση» της Ελληνικής μειονότητας, η οποία και με την αβελτηρία της Ελλάδας, υφίσταται τις διώξεις και τους προπηλακισμούς του αυταρχικού και έκνομου Αλβανικού καθεστώτος. Εδώ εντάσσεται και η προμελετημένη και στυγερή δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, από τις Αλβανικές ειδικές δυνάμεις ως μια επίδειξη ισχύος για την δημιουργία φόβου σ’ αυτήν.
Τρίτον, το «ελλιποβαρές» του Ελληνικού Κράτους έχει συντελεστεί με την μετατροπή του σε «αποικία χρέους» του Βερολίνου και σε «στρατιωτικό προτεκτοράτο» των Η.Π.Α., όπως καταδείχθηκε τελευταία με τις δηλώσεις Καμμένου στις Η.Π.Α. και την παρακμιακή κατάσταση στο Υπουργικό Συμβούλιο (σύγκρουση Καμμένου – Κοτζιά), με δηλώσεις περί χρηματισμού της Κυβέρνησης από τον Σόρος για την «λύση» του Μακεδονικού με την Συνθήκη των Πρεσπών, η οποία θα αποτελέσει μακροπρόθεσμα ένα ακόμα «ακάνθινο στεφάνι» για τον Ελληνισμό.
Είναι προφανές, ότι ο «τσαμπουκάς» του βαθέως Αλβανικού Κράτους, με εκτελέσεις Ελλήνων πολιτών τύπου «Φαρ Ουέστ», δεν θα μπορούσε εύκολα να γίνει, αν γνώριζε ότι η Χώρα μας θα αντιδρούσε, όπως, δηλαδή, κάθε άλλη Χώρα σε μια τέτοια περίπτωση και θα είχε συνέπειες. Για παράδειγμα, η πιο απλή αντίδραση θα ήταν μια δήλωση, ότι Κράτος, που ενεργεί με αυτές τις αυταρχικές μεθόδους και δεν αναγνωρίζει τα στοιχειώδη δικαιώματα μιας αναγνωρισμένης διεθνώς μειονότητας (η οποία, μάλιστα, είναι καταγεγραμμένη στο Αλβανικό Σύνταγμα), δεν έχει θέση στην Ε.Ε.
Προς επίρρωση, μάλιστα, των παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η ακατανόητη τακτική της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία, αν και εντελώς αναρμόδια, καθόσον πρόκειται για διεθνές θέμα, όχι μόνο «διοχέτευσε» τις εκδοχές της Αλβανικής Αστυνομίας, αλλά προσέφερε και «υπηρεσίες» σε αυτή, με την κατάπτυστη διαρροή για τον νεκρό, που αφορούσε κάποια εμπλοκή του με ποινικό θέμα πριν δέκα χρόνια, χωρίς, μάλιστα, να εκκρεμεί σε βάρος του κάτι, ρίχνοντας, έτσι, «νερό στον μύλο» της Αλβανικής προπαγάνδας σε βάρος του νεκρού Βορειοηπειρώτη. Οι πολιτικές ευθύνες της ηγεσίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, παρά το γεγονός, ότι δεν αναδείχθηκαν, είναι τεράστιες.
Τέλος, η στάση της Ελληνικής πλευράς απέναντι σε αυτή την δολοφονική εκτέλεση, είναι κρίσιμη, γιατί από αυτήν θα εξαρτηθεί, εάν τεθεί φραγμός στον αυταρχισμό και τις διώξεις του Αλβανικού καθεστώτος σε βάρος της Ελληνικής μειονότητας ή αν θα δοθεί το μήνυμα, ότι μπορούν να δρουν ανεξέλεγκτα κατ’ αυτής, υπό τις εντολές του «τουρκολάγνου» Έντι Ράμα.
Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
